Urodziny i zapomniana porcelanka

Zacznę od porcelanki... Dostałam ją kiedyś, kiedyś... Bardzo dawno temu.... Stała sobie bidulka na półce, zapomniana przez boży świat... Porastała kurzem... Ostatnio słoneczko tak ładnie  świeciło, że zaczęłam robić wiosenne porządki... Zdjęłam więc ją i jej koleżanki z półki i okazało się że dziewczyny wymagają natychmiastowej reanimacji...

Ostrzegam że zdjęcia są robione przed SPA...

Na dobry początek moje trzy ślicznotki i Merlin, dla porównania wielkości :D

Na pierwszy ogień idzie dziewczyna która jest bliżej  nieokreślonego pochodzenia. I to właśnie ta panna była prezentem, który stał na półce i porastał kurzem... Nie posiada żadnej sygnatury, ale ogólnie jest w dobrym stanie.

Ma bardzo śliczną mordeczkę, orzechowe ślepka, śliczne rzęsy i... Masakryczne usta.... Krzywo namalowane i w dodatku rude....
Usta chciałabym pomalować na nowo, ale nie mam pojęcia jak się do tego zabrać...
Zmyć makijaż Baśce i pobawić się akrylami, to jedno.... Ale... No nie wiem, poszukam po necie. Może znajdę jakieś podpowiedzi jak to zrobić :D

Teraz będzie śmieszne zdjęcie... Tak wygląda moja dziewuszka bez ubranka... Te dwa małe pompony krzywo naklejone to chyba w zamyśle jakiegoś chińczyka miał być biust...

Zbliżenie na te "cusie".... Popiersie jest przywiązanie do reszty gałgankowego ciała podwójnym sznurkiem...
Usztywniona jest grubym drutem, który miejscami postanowił "wyjść" na światło dzienne. A sam korpus jest wypchany do granic możliwości, co spowodowało praktycznie zerową ruchomość....

Włosy są w niezłym stanie. Choć są masakrycznie  sztywne... Nie wiem jak się do nich zabrać....

No dobrze.... Tyle było z porcelanowych wieści. Muszę doszorować jej twarz. Umyć, rozczesać i ponownie nakręcić te loczki. No i oczywiście trzeba pannie sprawić nową garderobę :D

Resztę gromadki poznacie w kolejnych postach.

Pora na pierwszą część tematu... Czyli...
Dziś są moje urodziny.... Tak, tak... Kończę 28 lat... Starość nie radość.
Mój Skarb oczywiście zapomniał o mnie i zaplanował sobie robotę na dzisiejszy wieczór, więc siedzę sobie w domu z rodzicami... Zamiast być na jakiejś romantycznej randce.... No cóż... Tak to już w życiu bywa....
Na swoje przeprosiny podarował mi tego oto ogromnego, żółtego storczyka.
 I jak ja mam się na niego złościć??!

Tyle na dziś :D

Dobranoc.

=^-^=